อาหารของจุลชีพ

8 ปีที่ผ่านมา

โดย เจ้าของร้าน

รายการ หมอนอกกะลา

ตอน อาหารของจุลชีพ

คงเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า สัตว์มีกระดูกสันหลังไม่มีเอนไซม์ที่จะย่อยเซลลูโลส (Cellulose)ซึ่งเป็นคาร์โบไฮเดรตโมเลกุลใหญ่ในพืชได้ และพวกสัตว์กินพืชที่กินเซลลูโลสเข้าไปก็ย่อยด้วยกระบวนการย่อยของตนเองไม่ได้เช่นกันแต่เป็นผลงานของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่เรียกว่า จุลชีพ (microbes) ในทางเดินอาหารที่สร้างเซลลูเลส cellulases มาย่อยแล้วให้คุณประโยชน์แก่ร่างกายทำให้ร่างกายดูดซึมวิตามินเกลือแร่ เช่น วิตามินเค วิตามินบี ฟอสฟอรัส แคลเซียม แมกนีเซียม และเหล็ก ไปใช้ได้ และยังเป็นเสมือนอัศวินผู้พิทักษ์ลำไส้ โดยจะสร้างกรดไขมันที่มีส่วนช่วยป้องกันไม่ให้เนื้อเยื่อของลำไส้กลายเป็นมะเร็ง และช่วยกระตุ้นการสร้างภูมิต้านทานของร่างกาย เมื่อลำไส้มีจุลชีพคุณภาพจำนวนมากก็จะช่วยป้องกันเชื้อก่อโรคอื่นไม่ให้เพิ่มจำนวนในลำไส้ได้ด้วยได้เช่นกัน

ตอนนี้คงสงสัยกันแล้วซิว่า .....แล้ว เจ้าจุลชีพดีๆเหล่านั้นต้องการอะไรเพื่อให้พวกเขาแข็งแรงและ ส่งผลให้ร่างกายเราแข็งแรงตามไปด้วย

วันนี้จะแนะนำให้รู้จักกับ...

อินูลิน (inulin)

ซึ่งก็คือ คาร์โบไฮเดรต (carbohydrate) ประเภทพอลิแซ็กคาไรด์ (polysaccharide) จัดเป็น เส้นใยอาหาร (dietary fiber) ประเภทที่ละลายได้ในน้ำ (soluble fiber) ซึ่งร่างกายไม่สามารถย่อยได้ในระบบทางเดินอาหารและไม่ให้พลังงาน แต่ถูกย่อยได้ด้วยแบคทีเรียที่อยู่ในลำไส้ใหญ่ มีสมบัติเป็นพรีไบโอติก (prebiotic) ซึ่งมีประโยชน์ต่อสุขภาพ อินูลินเป็นเส้นใยอาหารที่พืชเก็บสะสมไว้ เป็นอาหารพบในพืช ผักและผลไม้หลายชนิด เหมือนการสะสมสตาร์ซ (starch) ซึ่งพบได้ราว15-20 เปอร์เซ็นต์ ใน หัวกระเทียม หอมหัวใหญ่ หน่อไม้ฝรั่ง (asparagus) กล้วย ดอกอาร์ติโชค (artichoke) แก่นตะวัน หัวรักเร่และหัวชิคอรี (chicory)

และจากงานวิจัยหลายสิบเล่มที่ผมได้อ่านมา ยืนยันตรงกันว่า “ยิ่งมีจุลชีพในลำให้หลากหลายเท่าไหร่ สุขภาพก็ยิ่งดีขึ้นเท่านั้น” และชนเผ่า Yanomami ที่อาศัยอยู่ในป่า อะเมโซเนียน ทางตอนใต้ของประเทศเวเนซูเอล่า มีเจ้าสิ่งมีชีวิตเล็กๆเหล่านี้ในลำไส้หลากหลายมากที่สุด และ ในป่าแห่งนี้ ไม่มีโรงพยาบาล ไม่มียา และ ไม่มีคนป่วย.......น่าคิดนะ

อ่านแล้วก็กินกันบ้างนะครับ ไม่ต้องไปหาของหายาก ๆ มากินให้เสียเวลา เปลืองเงินเปลืองทองกันหรอกนะครับ

สวัสดี