คอเลสเตอรอลและLDL สูง ที่เชื่อมโยงกับโรคระบบทางเดินอาหาร

คอเลสเตอรอลและLDL สูง ที่เชื่อมโยงกับโรคระบบทางเดินอาหาร

ร่างกายมนุษย์สุดแสนจะมหัศจรรย์ในการปกป้องตัวเอง ในการดูแลและกำกับตัวเอง ดังนั้นก่อนที่จะตำหนิร่างกายของคุณ คุณต้องเข้าใจก่อนว่าทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น

และข้อมูลต่อไปนี้คือความเชื่อมโยง

บทนำ

คอเลสเตอรอลมีความสำคัญต่อการทำงานที่เหมาะสมของร่างกาย โดยทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบสำคัญของเยื่อหุ้มเซลล์ สร้างฮอร์โมนเช่นเอสโตรเจนและเทสโทสเตอโรน ซ่อมแซมหลอดเลือดที่ชำรุด และสร้างกรดน้ำดีซึ่งจำเป็นต่อการย่อยไขมันและการดูดซึมสารอาหาร ตับทำหน้าที่สร้างคอเลสเตอรอลทั้งหมดที่ร่างกายต้องการ

ปัจจุบันมีการค้นพบหน้าที่อื่นๆ อีกหลายอย่างเช่น คอเลสเตอรอลช่วยต่อสู้กับการติดเชื้อ ดังนั้นตอนนี้มีหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าคุณมีระดับคอเลสเตอรอลสูงเมื่อมีการติดเชื้อ 

เอสโตรเจน

เอสโตรเจนเป็นฮอร์โมนเพศหนึ่งในสองชนิดที่มักพบในผู้หญิงนอกจากโปรเจสเตอโรนแล้ว เอสโตรเจนยังมีบทบาทสำคัญในสุขภาพการเจริญพันธุ์ การพัฒนาลักษณะทางเพศทุติยภูมิ (หน้าอก สะโพก ฯลฯ) การมีประจำเดือน การตั้งครรภ์ และวัยหมดประจำเดือนซึ่งส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากเอสโตรเจน

เทสโทสเตอโรน

เทสโทสเตอโรนมีความสำคัญต่อการพัฒนาและรักษาลักษณะทางเพศชาย ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและกระดูก และสุขภาพการเจริญพันธุ์ รวมถึงมีอิทธิพลต่ออารมณ์ ระดับพลังงาน และการทำงานของสมอง มีบทบาทในการสร้างอสุจิ รักษาความต้องการทางเพศ ควบคุมการกระจายไขมันในร่างกายและการผลิตเม็ดเลือดแดง

กรดน้ำดี

กรดน้ำดีเป็นองค์ประกอบอินทรีย์ที่สำคัญและจำเพาะของน้ำดี ซึ่งสังเคราะห์โดยเซลล์ตับจากคอเลสเตอรอล และเกี่ยวข้องกับกระบวนการออสโมซิสที่รับประกันการไหลออกของน้ำดี กรดน้ำดีประกอบด้วยกรดแอมฟิพาธิกหลายชนิด ซึ่งเป็นโมเลกุลที่มีบทบาทสำคัญในการย่อยไขมันและการดูดซึมสารประกอบที่ไม่ชอบน้ำในลำไส้ และยังเกี่ยวข้องกับการควบคุมการทำงานหลายอย่างของตับ เซลล์ท่อน้ำดี และเนื้อเยื่อนอกตับ ซึ่งทำหน้าที่หลักเป็นฮอร์โมน 

LDL (low density lipoprotein) เป็นสารประกอบเชิงซ้อน มันคือโมเลกุลที่มีทั้งไขมันและโปรตีน

LDL คืออะไร 

หากเราพิจารณาหน้าที่ทางสรีรวิทยาของมัน หนึ่งในหน้าที่เหล่านั้นคือช่วยลำเลียงสารอาหาร มันคือตัวพาหรือตัวลำเลียงสารอาหาร วิตามินบางชนิด LDL ถูกขนส่งในลักษณะเดียวกับรถบรรทุกขนส่งผ่านกระแสเลือด และในแง่นี้คงไม่เลวร้ายไปเสียทั้งหมด ถ้ามันช่วยลำเลียงสารอาหาร และคุณรู้ไหม ทำไมเราถึงต้องการลดมันลงขนาดนั้น เรารู้อะไรอีกบ้างเกี่ยวกับ LDL โดยรวมแล้ว LDL มีอยู่ทั่วไปในร่างกายนั่นหมายความว่าอย่างไร

หมายความว่ามันพบได้ในทุกเซลล์ อยู่ในเยื่อหุ้มเซลล์ของเรา และสิ่งที่มันทำคือช่วยเรื่องการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์ ดังนั้น โครงสร้างทรงกลมเหล่านี้ส่วนใหญ่มักจะมีชั้นไขมันล้อมรอบ และชั้นไขมันนั้นประกอบด้วยคอเลสเตอรอลชนิดไม่ดีจำนวนมาก ดังนั้นเยื่อหุ้มเซลล์ด้านนอกจึงไม่ควรเป็นของแข็ง ไม่ควรกระด้าง ควรเป็นแบบกึ่งซึมผ่านได้ เพื่อให้สิ่งต่างๆ สามารถเข้า-ออกเซลล์ได้ 

เนื่องจากเราสร้างของเสียขึ้นในกระบวนการเผาผลาญ ของเสียจึงต้องออกจากเซลล์เพื่อเข้าสู่ระบบน้ำเหลืองและขับออก จากนั้นสารอาหารและสิ่งอื่นๆ จะต้องเข้าไปในเซลล์เพื่อให้เซลล์ทำงานได้อย่างถูกต้อง 

จำไว้ว่าเซลล์ของคุณก็เหมือนโรงงานเล็กๆ ที่มีสินค้ามาส่ง และมีเรือบรรทุกสินค้าหรือรถบรรทุกออกไป ดังนั้นคุณต้องนำสินค้าที่ดีเข้ามาและกำจัดสินค้าที่ไม่ดีออกไป และคุณต้องกำจัดของเสียออกไป ดังนั้นเยื่อหุ้มเซลล์จึงต้องมีความซึมผ่านได้บ้าง เพราะถ้าไม่เป็นเช่นนั้น ของเสียจะถูกกักไว้ภายในเซลล์ และฮอร์โมนต่างๆ ที่พยายามเข้าไปในเซลล์ และสารอาหารที่พยายามเข้าไปในเซลล์ก็จะถูกกักไว้ภายนอกเซลล์ ดังนั้น หากเยื่อหุ้มเซลล์นั้นไม่สามารถซึมผ่านได้ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของหน้าที่ของ LDL สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือเยื่อหุ้มเซลล์จะแข็งขึ้น ซึ่งเยื่อหุ้มเซลล์แบบแข็งจะทำงานได้ไม่ดีนัก จำไว้ว่ามันทำงานตามหลักการฟิสิกส์ และเมื่อของเสียที่ไม่ซึมผ่านได้ติดอยู่ภายใน สารอาหารจะถูกกักเก็บไว้ภายนอก เซลล์ของเราจึงขาดสารอาหารและเป็นพิษมากเกินไป ดังนั้นเราจำเป็นต้องมี LDL เพื่อสร้างเยื่อหุ้มเซลล์เหล่านี้ 

หน้าที่อีกอย่างหนึ่งของ LDL คือ LDL เป็นแม่ของฮอร์โมนเพศ แล้วฮอร์โมนเพศสำหรับผู้หญิงหมายความว่าอย่างไร

มันคือเอสโตรเจนและมันคือโปรเจสเตอโรน คุณไม่สามารถสร้างฮอร์โมนเหล่านี้ได้หากไม่มีคอเลสเตอรอลที่ไม่ดี.... มันจำเป็น

LDL เป็นสิ่งจำเป็นต่อกระบวนการsynaptogenesis แปลว่า กระบวนการสร้างจุดเชื่อมต่อใหม่ระหว่างเซลล์ประสาท(synapse)  เซลล์ประสาทนี้สร้างเส้นประสาทและเพื่อให้เส้นประสาทสามารถสื่อสารกันได้ ดังนั้นหากเส้นประสาทเส้นหนึ่งพยายามสื่อสารกับเส้นประสาทอีกเส้นหนึ่ง จะมีสิ่งที่เรียกว่า synapse ของเส้นประสาท ซึ่งเป็นเหมือนจุดปลายเล็กๆ ที่เส้นประสาทเหล่านั้นสามารถสื่อสารกันได้

เมื่อคุณมีปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหาร ไม่ว่าจะเป็นโรคกระเพาะอาหาร โรคกรดไหลย้อน โรคลำไส้แปรปรวน โรคลำไส้อักเสบ โรคริดสีดวง หรือแม้แต่การกินยาลดกรดเป็นประจำ สิ่งเหล่านี้ทำให้คุณขาดสารอาหาร

หรือจะลองคิดง่ายๆว่า กินเข้าไป 100 ย่อยได้ประมาณ 50 ดูดซึมได้ประมาณ 25 ของสิ่งที่กิน ดังนั้นคุณจะขาดสารอาหารอยู่ร้อยละ 75 นั่นแปลว่า หัวใจคุณต้องเพิ่มความเร็วในการปั๊มเลือดเพื่อส่งให้อวัยวะต่างๆ ถ้าหัวใจไม่ทำเช่นนั้น คุณก็จะมีอาการปวดหัวมึนงง มือชาเท้าชา เพราะสารอาหารไม่เพียงพอที่จะทำให้อวัยวะเหล่านั้นปฏิบัติหน้าที่ได้ และภาวะเช่นนี้ถูกกำหนดให้เป็นภาวะความดันโลหิตสูง ทั้งๆที่ร่างกายของคุณทำหน้าที่ได้อย่างถูกต้อง เพื่อรักษาตัวเอง เพื่อกำกับตัวเอง

และเมื่อความดันโลหิตสูง ความเร็วของการเดินทางในหลอดเลือดที่สูงขึ้นอาจก่อให้เกิดการชำรุดของหลอดเลือด และการชำรุดนี้ถูกซ่อมด้วยคอเลสเตอรอลที่ผลิตขึ้นมาจากตับ

เมื่อคุณขาดสารอาหารอยู่ ร้อยละ 75 ร่างกายของคุณจำเป็นต้องสำรองแหล่งพลังงานและสำรองวัตถุดิบเพื่อใช้ในการผลิตสิ่งที่จำเป็นต่อร่างกาย

การกล่าวโทษ

คอเลสเตอรอลและLDL คือผู้ต้องหามายาวนาน ที่เริ่มจากความคิดในยุค 90 และยังคงดำเนินต่อไปไม่เปลี่ยนแปลง

ตรรกะ

การพยายามลดคอเลสเตอรอลและLDL โดยการใช้ยาลดไขมัน เท่ากับการลดแหล่งพลังงานและวัตถุดิบสำรองหรือไม่ และเมื่อกินยาไปแล้ว สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคุณคือการแทรกแซงการทำงานของร่างกาย โดยทำให้ร่างกายขาดพลังงานและขาดวัตถุดิบ

คำถาม

คุณเคยถามตัวเองไหมว่า ทั้งๆที่ฉันไม่ได้กินของมันๆทอดๆ ไม่ได้กินอาหารทะเลและอาหารอื่นๆ ที่มีคอเลสเตอรอลสูง ไม่ได้กินสิ่งที่ห้ามเลย แต่ทำไมคอเลสเตอรอลและ ldl ของฉันถึงได้สูงและฉันต้องกินยาลดไขมันจริงเหรอ

สรุป

ทำไมไม่ไปแก้ไขที่ต้นเหตุ ทำไมไม่ทำให้กิน 100 ย่อยได้ 100 และดูดซึมได้ 100 เพื่อที่ร่างกายจะได้ไม่ต้องสำรองแหล่งพลังงานและแหล่งวัตถุดิบ

ด้วยรักและห่วงใยจากใจจริง