6 สาเหตุในการก่อให้เกิดอาการปวดที่คุณอาจจะแปลกใจ

7 ปีที่ผ่านมา

โดย เจ้าของร้าน

รายการ หมอนอกกะลา

ตอน 6 สาเหตุในการก่อให้เกิดอาการปวดที่คุณอาจจะแปลกใจ

ผมเชื่ออย่างหนักแน่นว่า...!!

คุณควรจะขอบคุณสำหรับความเจ็บปวดที่ร่างกายของคุณได้มอบให้แก่คุณเพื่อที่คุณจะได้ปรับเปลี่ยนบางกิจกรรมของการดำเนินชีวิตที่เป็นสาเหตุของความพิการในอนาคตของคุณ...ถ้าคุณยังคงทำซ้ำซาก

!! คุณรู้ไหมว่าโรคอะไรที่ทำให้ร่างกายของคุณสูญเสียความไวต่อความเจ็บปวด!!

...โรคเรื้อน... คนที่มีโรคเรื้อนมักจะตายก่อนเวลาอันควรจากการติดเชื้อที่รุนแรงพวกได้รับผลมาจากการสูญเสียความเจ็บปวดจากการสัมผัสกับวัตถุที่ร้อนหรือแหลมคมในสิ่งแวดล้อมที่เป็นอันตราย

หากคุณกำลังทุกข์ทรมานจากอาการปวดเรื้อรังโดยไม่ทราบสาเหตุที่ชัดเจน
ลองอ่านรายการที่น่าจะเป็นไปได้ด้านล่างนี้ บ่อยครั้งที่ความเจ็บปวดทางกายอาจเป็นผลมาจากสภาพปัจจัยพื้นฐานในการดำเนินชีวิตหรือการบาดเจ็บทางอารมณ์ที่คุณยังไม่ได้นำมาพิจารณา

1. การบาดเจ็บทางอารมณ์

มีไม่กี่คนหรอกที่ต้องการจะบอกว่าอาการปวดของพวกเขามีต้นเหตุมาจากด้านจิตใจหรืออารมณ์แต่มีหลักฐานไม่น้อยที่แสดงว่าการบาดเจ็บทางอารมณ์(พร้อมกับการบาดเจ็บทางร่างกายและสารพิษจากสิ่งแวดล้อม) อาจกระตุ้นโมเลกุลในระบบประสาทส่วนกลางของคุณที่เรียกว่า “microglia”

โมเลกุลเหล่านี้จะปล่อยสารเคมีที่ก่อการอักเสบเมื่อมีความเครียดซึ่งมีผลในอาการปวดเรื้อรังและความผิดปกติทางด้านจิตใจเช่นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า (7) Dr. John Sarno ใช้เทคนิคการรักษาจิตใจ-ร่างกายเพื่อรักษาผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังส่วนล่างอย่างรุนแรงและได้ประพันธ์หนังสือที่เกี่ยวกับหัวข้อนี้ (8)

2. ยาแก้ปวด

ยาจำนวนมากที่แพทย์ส่วนใหญ่กำหนดใช้ในการรักษาอาการปวดอาจจะจบลงด้วยการทำให้ความเจ็บปวดของคุณแย่ลงหลังจากเพียงไม่กี่เดือนของการใช้ Dr. Sanjay Gupta, associate chief of neurosurgery ที่ Grady Memorial Hospital และ CNN's chief medical correspondent รายงานว่า: (9)

" ... หลังจากเพียงไม่กี่เดือนของการกินยาบางอย่างเริ่มที่จะมีการเปลี่ยนแปลงในร่างกาย ประสิทธิผลในการรักษาลดลงและผู้ป่วยมักจะรายงานว่าได้รับการบรรเทาอาการปวดเพียงประมาณ 30% เมื่อเทียบกับเมื่อพวกเขาเริ่มกินยาและที่น่ากังวลมากขึ้นก็คือผู้ป่วยบางกลุ่มพัฒนาไปสู่สภาพที่เรียกว่า Hyperalgesia - ความไวต่อความเจ็บปวดเพิ่มขึ้น

คุณอาจคาดเดาสิ่งเหล่านี้ได้..

ทั้งหมดนี้ได้สร้างสถานการณ์ที่คนจะเริ่มใช้ยามากขึ้นและมากขึ้นและแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้บรรเทาความเจ็บปวดให้ลดลงมากไปกว่าที่เป็นแต่พวกเขายังสามารถลดการหายใจของร่างกาย…ในขณะที่คุณตื่น คุณอาจไม่สังเกตเห็นมัน แต่ถ้าคุณนอนหลับมากเกินไปด้วยยาเหล่านี้ คุณอาจจะไม่ตื่นขึ้นมาและถ้าเพิ่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อให้นอนหลับนั่นจะเป็นปัญหาที่เลวร้ายยิ่งขึ้น คนที่กินยาแก้ปวดหรือยานอนหลับและดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กำลังเล่น รัสเชียนรูเล็ต "

3. การนอนหลับที่ไม่ดี

การนอนหลับสามารถส่งผลกระทบแทบจะทุกแง่มุมด้านสุขภาพของคุณและเหตุผลสำหรับสิ่งนี้คือ Circadian rhythm (วงจรการนอนหลับ-ตื่น) ซึ่งขับเคลื่อนจังหวะของกิจกรรมทางชีวภาพในระดับเซลล์ นอกจากนี้ร่างกายของคุณต้องการการนอนหลับลึกสำหรับการเจริญเติบโตและการซ่อมแซมเนื้อเยื่อซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการบรรเทาอาการปวด จากงานวิจัยล่าสุดของสหราชอาณาจักร- การนอนหลับไม่ลึกหรือไม่เพียงพอเป็นตัวทำนายที่แข็งแกร่งสำหรับอาการปวดในผู้ใหญ่ที่อายุมากกว่า 50 ปี (10)

4 .ลำไส้รั่ว

การเปลี่ยนแปลงอาหารมีความสำคัญสำหรับการจัดการความเจ็บปวดที่ได้รับอิทธิพลจากสุขภาพของลำไส้ยกตัวอย่างเช่น สารอาหารในเมล็ดธัญพืชอาจเพิ่มการซึมผ่านของลำไส้ ซึ่งช่วยให้เศษอาหารที่ไม่ได้รับการย่อย แบคทีเรียและสารพิษอื่น ๆ "รั่วไหล" เข้าสู่กระแสเลือดของคุณ ลำไส้รั่วอาจทำให้เกิดอาการทางเดินอาหารเช่นท้องอืด มีก๊าซและปวดท้องหรือนำไปสู่อาการอื่น ๆ อีกมากมายรวมทั้งการอักเสบและอาการปวดเรื้อรัง

5. ขาดแมกนีเซียม

ในบทบาทที่มากมายของแมกนีเซียม..หนึ่งในนั้นคือการปิดกั้นการรับในสมองของ
กลูตาเมต-สารสื่อประสาทที่อาจทำให้เซลล์ประสาทของคุณตอบสนองต่อความเจ็บปวดได้อย่างรุนแรง(11) นี่เป็นสิ่งสำคัญเป็นอย่างยิ่งเพราะประมาณร้อยละ 80 ของอาหารฟาสต์ฟู๊ดมีธาตุแมกนีเซียมน้อยมาก

!! 2 ปัจจัยในการดำเนินชีวิตที่สำคัญที่ทำให้แมกนีเซียมหมดไปจากร่างกายของคุณคือความเครียดและยาตามใบสั่งแพทย์…………..ซึ่งทำให้ผู้ป่วยที่มีอาการปวดเรื้อรังมีความเสี่ยงต่อการขาดแมกนีเซียม

6. โรค Lyme

บางส่วนของอาการแรกเริ่มของโรคอาจมีสภาพคล้ายไข้หวัดใหญ่ มีไข้หนาวสั่น ปวดศีรษะ คอแข็งและความเมื่อยล้า แต่ก็มักจะเรื้อรังในบางคนนานกว่าทศวรรษและก่อให้เกิดการปวดกล้ามเนื้อและปวดข้อ เพราะโรค Lyme และการติดเชื้อของมันทำให้เกิดอาการอย่างต่อเนื่องดังนั้นมันจึงคล้ายคลึงกับอาการของโรคอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดายเช่น โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็งหรือโรคเอมเอส โรคไขข้อ โรคพาร์กินสัน โรคอ่อนเพลียเรื้อรัง fibromyalgia และอื่น ๆ

หากคุณกำลังทุกข์ทรมานจากอาการปวดเรื้อรังและไม่ทราบว่าทำไมมันเป็นเช่นนั้น ลองพิจารณาโรค Lyme

!! แพทย์ส่วนใหญ่มักไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยเมื่อมาถึงการรักษาอาการปวดเรื้อรัง

การสำรวจแสดงให้เห็นว่า 7 ใน 10 ของชาวอเมริกันเชื่อว่าการวิจัยและการจัดการความเจ็บปวดควรจะเป็นความสำคัญในอันดับหนึ่ง (12)
รายงานนี้ได้กล่าวถึงการเรียนการสอนของโรงเรียนทางการแพทย์ในระดับปริญญาตรีในยุโรปซึ่งพบว่าในขณะที่หลักสูตรภาคบังคับ 6 ปี การเรียนการสอนด้านเจ็บปวดถูกบรรจุไว้เพียง 12 ชั่วโมงของโปรแกรมหรือ 0.2 เปอร์เซ็นต์ (13) ซึ่งหมายความว่า 12 ชั่วโมงของการศึกษาแสดงให้เห็นเพียงกรณีที่สำคัญ ๆ ของความเจ็บปวด ร้อยละ 82 ของโรงเรียนทางการแพทย์ไม่ได้บรรจุความเจ็บปวดไว้เป็นหลักสูตรภาคบังคับ(14)

..และเมื่อแพทย์ไม่ทราบวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการรักษาอาการปวดเรื้อรัง พวกเขาก็จะรักษาเท่าที่พวกเขารู้ : ยาตามใบสั่งแพทย์ซึ่งจะไม่ทำอะไรเลยเพื่อแก้ที่สาเหตุพื้นฐานที่ทำให้คุณอยู่ในความเจ็บปวด

!! ยังมีตัวเลือกอีกมากมายที่ไม่ใช่ยาเพื่อรักษาอาการปวดของคุณในขณะที่คุณช่วยปรับสมดุลการดำเนินชีวิตให้เหมาะสม

ตัวเลือกที่ไม่ใช่ยาอาจรวมถึง:

-การบำบัดโรคโดยวิธีการจัดกระดูกสันหลัง (Chiropractic) หรือการรักษาโรคกระดูกและกล้ามเนื้อ (Osteopathic adjustments) : จากการศึกษาที่ตีพิมพ์ใน Annals of Internal Medicine : ผู้ป่วยที่มีอาการปวดคอที่ใช้บริการของ ไคโรแพคเตอร์ (หมอนวด)และ / หรือการออกกำลังกาย มีแนวโน้มที่จะหมดอาการปวดใน 12 สัปดาห์เมื่อเทียบกับผู้ที่กินยาตามใบสั่งแพทย์ (15)

-การนวด (Massage): การนวดช่วยหลั่งสารเอ็นโดฟิน (endorphins) ซึ่งช่วยให้ผ่อนคลาย บรรเทาอาการปวดและลดระดับของสารเคมีความเครียดเช่น cortisol และ noradrenaline – แก้ไขผลกระทบที่ก่อความเสียหายจากความเครียดโดยการลดอัตราการเต้นของหัวใจ การหายใจและการเผาผลาญรวมถึงลดความดันโลหิต

-การฝังเข็ม (Acupuncture): นักวิจัยสรุปว่าการฝังเข็มมีผลที่ชัดเจนในการลดอาการปวดเรื้อรังเช่นปวดหลังและปวดหัวได้มากกว่าการรักษาความเจ็บปวดด้วยการใช้ยา(16)

-กายภาพบำบัด (Physical therapy) อาจจะเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพสูงสำหรับการฟื้นฟูความเจ็บปวด

!! การเปลี่ยนแปลงอาหารถ้าคุณอยู่ในความเจ็บปวด

- เริ่มต้นการเพิ่มไขมันโอเมก้า 3 -โอเมก้า 3 ไขมันเป็นสารตั้งต้นในการไกล่เกลี่ยการอักเสบที่เรียกว่า prostaglandins

- เพิ่มสาร ออริซานอล(Oryzanol) ที่ได้ชื่อว่าเป็นสารต้านการอักเสบที่ดีที่สุดโดยไม่ทำร้ายระบบทางเดินอาหารซึ่งเป็นเบื้องแรกของการมีสุขภาพที่ดีและเป็นประโยชน์เพื่อบรรเทาอาการปวด

-ลดปริมาณของอาหารแปรรูป : พวกเขามีน้ำตาลและสารเติมแต่งซึ่งส่วนใหญ่จะเต็มไปด้วยโอเมก้า 6 -ไขมันที่ทำให้อัตราส่วนของโอเมก้า 3 ต่อโอเมก้า 6 เสียหายซึ่งจะส่งผลให้เกิดการอักเสบและก่อความเจ็บปวดมากที่สุด

-ขจัดหรือลดธัญพืชและน้ำตาลให้มากที่สุด (โดยเฉพาะฟรักโตส) จากอาหารของคุณ ธัญพืชและน้ำตาลจะ ยกระดับอินซูลินและ leptin ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการกระตุ้นที่ลึกซึ้งที่สุดของการผลิต prostaglandin ที่ก่อการอักเสบ นั่นคือเหตุผลที่การกำจัดน้ำตาลและธัญพืชเป็นสิ่งสำคัญในการควบคุมความเจ็บปวดของคุณ

-เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตวิตามินดีของคุณโดยการได้รับแสงแดดที่เหมาะสมซึ่งจะทำงานผ่านความหลากหลายของกลไกที่แตกต่างกันเพื่อลดความเจ็บปวดของคุณ สิ่งนี้ตอบสนองต่อความอยากอาหารของร่างกาย

!! ลองแก้ปวดด้วยวิธีการทางธรรมชาติ

ขิง: สมุนไพรนี้ต้านการอักเสบและบรรเทาอาการปวด
ขมิ้น : อ่านในโพสต์ที่ผ่านมา
Bromelain: เอนไซม์ย่อยโปรตีนที่พบในแกนสับปะรด

Cetyl Myristoleate (CMO) : น้ำมันนี้พบในปลาและเนยแท้ทำหน้าที่เป็น "น้ำมันหล่อลื่นข้อ" ผมจึงมักแนะนำเมนูท้องปลาแซลมอนและปลาสวาย

ลูกเกดดำและน้ำมันโบราจ (Borage Oils) : ประกอบด้วยกรดไขมันกรดแกมมาไลโนเลนิก (GLA) ซึ่งจะเป็นประโยชน์สำหรับการรักษาอาการปวดข้อต่ออักเสบ

ครีม Cayenne: หรืออาจเรียกอีกอย่างว่าครีม capsaicin : มาจากพริกแห้ง มันบรรเทาอาการปวดโดยการกำจัดสาร P ที่ร่างกายสร้างขึ้น : ส่วนประกอบทางเคมีของเซลล์ประสาทที่ส่งสัญญาณความเจ็บปวดไปยังสมองของคุณ

ด้วยรักและห่วงใยจากใจจริง

สวัสดี

ขอบคุณ..งานวิจัยและวารสารดี ๆ บนโลกใบนี้..ภาพจาก Google

อ้างอิง :

Rodale News May 12, 2014
1, 2, 3, 4, 6, 12 American Academy of Pain Medicine, Facts and Figures on Pain
5 Congressional Testimony May 24, 2011
7, 11 Rodale News May 12, 2014
8 Dr. John Sarno Official Website
9 CNN November 14, 2012
10 Reuters February 19, 2014
13 The APPEAL Study 2013
14 J Pain. 2011 Dec;12(12):1199-208.
15 Annals of Internal Medicine January 3, 2012 vol. 156 no. 1 Part 1 1-10
16 Archives of Internal Medicine 2012 Sep 10:1-10 [Epub ahead of print]