ธรรมชาติบำบัดกับโรค มีเนียร์ (Meniere's Disease :น้ำในหูไม่เท่ากัน บ้านหมุน)

8 ปีที่ผ่านมา

โดย เจ้าของร้าน

รายการ หมอนอกกะลา

ตอน ธรรมชาติบำบัดกับโรค มีเนียร์ (Meniere's Disease :น้ำในหูไม่เท่ากัน บ้านหมุน)

บทความนี้เกิดขึ้นได้เพราะมีผู้ป่วยท่านหนึ่งชื่อ#แมวลับแล ในเฟสบุ๊ค ขอให้รักษาเธอ จากการวินิจฉัยของแพทย์ว่า หินปูนในหูหลุด และตอนนี้เธอหายดีแล้ว จึงกล้าเขียนครับ

ก่อนอื่นมีความจำเป็นยิ่งที่จะต้องแยกแยะระหว่างคนที่มีโรคมีเนียร์กับคนที่มีอาการของโรคมีเนียร์

โรคมีเนียร์ไม่ได้ระบุจากสาเหตุแต่ระบุด้วยชุดของอาการ ตัวอย่างเช่นบางคนมีอาการของโรคมีเนียร์เพราะไวรัสเริม (HSV) และบางคนมีอาการของโรคมีเนียร์เพราะแพ้อาหารและจะถูกบอกว่ามีโรคมีเนียร์

ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่จะต้องหาให้พบว่าสาเหตุมันมาจากอะไรกันแน่ แล้วหยุดเหตุในขณะทำการรักษา

มาพิจารณาเกี่ยวกับอาหารกันสักนิดว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับโรคนี้หรือไม่อย่างไร

หลายคนที่มีโรคมีเนียร์ หูดับและไมเกรนจะมีอาการวิงเวียน ซึ่งพบว่าการปรับเปลี่ยนบางอย่างในการรับประทานมีประโยชน์ในการจัดการความผิดปกติของพวกเขา หลีกเลี่ยงสารที่ไม่ใช่อาหารเช่นนิโคตินและยาบางชนิด อาการจะลดลง

สมดุลของของเหลวในหูชั้นใน

โครงสร้างของของเหลวและสมดุลของหูชั้นใน ตามปกติจะทำงานอย่างเป็นอิสระจากของเหลวรวมของร่างกาย / ระบบเลือด ของเหลวนี้ (เรียกว่า endolymph) ซึ่งเซลล์ประสาทสัมผัสของหูชั้นในจะรักษาปริมาณให้คงที่ มีความเข้มข้นที่เฉพาะเจาะจงและมีเสถียรภาพของโซเดียม โพแทสเซียม คลอไรด์และอิเล็กโตรไลท์อื่น ๆ

จากการบาดเจ็บหรือโรค ปริมาณและองค์ประกอบของ endolymph อาจมีการเปลี่ยนแปลงจากการเปลี่ยนแปลงของเหลวในร่างกาย / เลือด ความผันผวนนี้ถูกคิดว่าเป็นต้นเหตุของอาการหูดับหรือโรคมีเนียร์-แรงดันหรือแน่นในหู หูอื้อ (เสียงในหู) การสูญเสียการได้ยิน วิงเวียนและความไม่สมดุลในการทรงตัว ดังนั้นสำหรับผู้ที่มีโรคมีเนียร์ การรักษาเสถียรภาพของของเหลวในร่างกายของ / ระบบเลือดเป็นสิ่งที่สำคัญ

กลยุทธ์การบริโภคอาหาร

การจัดการอาหารที่จะช่วยควบคุมปริมาณของเหลวที่เกี่ยวข้องกับการปรับเปลี่ยนปริมาณของสารบางอย่างที่ควรบริโภคและลดความผันผวน กลยุทธ์นี้รวมถึง:

การกระจายอาหารและการดื่มน้ำอย่างสม่ำเสมอตลอดทั้งวันและวันต่อวัน
หลีกเลี่ยงอาหารและเครื่องดื่มที่มีน้ำตาลและเกลือสูง อาหารที่มีน้ำตาลที่ซับซ้อน (อาทิที่พบในพืชตระกูลถั่วและเมล็ดธัญพืช) เป็นทางเลือกที่ดีกว่าอาหารที่มีความเข้มข้นของน้ำตาลเชิงเดี่ยว (อาทิน้ำตาลทรายและน้ำผึ้ง) การบริโภคโซเดียมมีผลต่อระดับของเหลวในร่างกายและการควบคุมการไหลเวียน นักโภชนาการ หรือ แพทย์แต่ละคนจะเป็นผู้ตัดสินระดับที่เหมาะสมของการบริโภคโซเดียม

ดื่มน้ำในปริมาณที่เพียงในแต่ละวัน หลีกเลี่ยงอาหารและเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน เพราะคาเฟอีนเป็นสารกระตุ้นที่สามารถทำให้อาการหูอื้อดังมากขึ้น และคุณสมบัติขับปัสสาวะของมันยังก่อให้เกิดการสูญเสียของเหลวในปริมาณที่มากเกินไป

กำจัดหรืองดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เนื่องจาก เครื่องดื่มแอลกอฮอล์มีผลต่อหูชั้นในโดยการเปลี่ยนปริมาณและองค์ประกอบของของเหลว
หลีกเลี่ยงอาหารที่ก่อให้เกิดไมเกรนรวมทั้งอาหารที่มี amino acid tyramine อาทิ ไวน์แดง ตับไก่ เนื้อรมควัน โยเกิร์ต ช็อคโกแลต กล้วย ผลไม้ประเภทส้ม มะเดื่อสุก ชีส และถั่ว

สารที่ไม่ควรบริโภค

นอกจากการปรับเปลี่ยนการบริโภคอาหารแล้วสิ่งที่ควรให้ความสนใจและอาจมีผลต่อหูชั้นในและเพิ่มอาการของความผิดปกติของการขนถ่าย ตัวอย่างเช่น:

ยาลดกรดอาจจะมีจำนวนของโซเดียมในปริมาณที่สูง
ยาต้านการอักเสบ nonsteroidal (NSAIDs) เช่น ibuprofen สามารถก่อให้เกิดการกักเก็บน้ำหรือความไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลท์
แอสไพรินสามารถเพิ่มอาการหูอื้อ
นิโคติน (ที่พบในผลิตภัณฑ์ยาสูบ) สามารถเพิ่มอาการเพราะมันลดปริมาณเลือดที่ส่งไปยังหูชั้นในจากการทำให้เลือดหนืด และมันยังทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความดันโลหิต

อ้างจากหนังสือ: The Calcium Bomb – The Nanobacteria Link to Heart Disease and Cancer โดย Douglas Mulhall and Katja Hansen ที่ว่า..

โรคมีเนียร์เกิดจากการกลายเป็นปูน (หน้า 4) หนังสือเล่มนี้ยังระบุอีกว่า: หูชั้นในควบคุมสมดุลด้วยของเหลว บางครั้งก้อนหินเล็ก ๆ ในหูดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงทางเคมีจากแคลเซียมคาร์บอเนตไปเป็นแคลเซียมฟอสเฟตแล้วเคลื่อนไปรอบ ๆ ของเหลวและนำไปสู่การสูญเสียความสมดุล

ซึ่งหมายความว่าหนึ่งในการรักษาโรคมีเนียร์อาจใช้แคลเซียมคีเลตเช่นเดียวกับการรักษาโรคนิ่วในไต นอกจากนี้หน่อไม้ฝรั่งหนึ่งถ้วยตวงต่อวันจะส่งผลดีต่อทั้งโรคมีเนียร์และโรคนิ่วในไต

แต่อย่างไรก็ตามการพิจารณาถึงการรักษาโรคที่ทำให้เกิดอาการของโรคมีเนียร์นั้นมาจากสาเหตุใดได้บ้าง มาดูกัน!!!!

สาเหตุของอาการ: สารให้ความหวาน

- แอสปาแตม

คือสารให้ความหวานแทนน้ำตาลที่พบในแทบทุกเครื่องดื่มและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ อีกมากมายที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าทำให้เกิดอาการของโรคมีเนียร์ นอกจากนี้ยังทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าและอาการอื่น ๆ อีกจำนวนมาก

กติกาข้อที่ # 1: หลีกเลี่ยงสารให้ความหวาน ไม่ว่าจะราคาถูกหรือแพง
ในทำนองเดียวกันสารเติมแต่งอาหารที่แพร่หลายอย่างผงชูรสหรือโมโนโซเดียมกลูตาเมต (ที่จะกล่าวถึงต่อไป) ยังเป็นต้นเหตุของโรคมีเนียร์อีกด้วย
เนื่องจากทั้งสองสารนี้เป็น"excitotoxins"และผมยังเชื่อว่าสารเติมแต่งทุกชนิดที่มนุษย์คิดค้นขึ้นเพื่อใช้กับอาหารก่อให้เกิดอาการของโรคมีเนียร์

หมายเหตุ:ผู้ป่วยมีเนียร์ควรหลีกเลี่ยงเกลือและอาหารผ่านกระบวกการทั้งหมดเพราะมักมีเกลือและผงชูรสซ่อนอยู่เป็นจำนวนมาก

สาเหตุที่เป็นไปได้: แพ้อาหาร Food Allergies

โรคภูมิแพ้มักก่อการอักเสบในร่างกาย โรคภูมิแพ้เหล่านี้ปรากฏขึ้นในสถานที่ที่แตกต่างกันในร่างกาย และมันก็เป็นหนึ่งที่ทำให้เกิดอาการของโรคมีเนียร์

เมื่อเร็ว ๆ นี้ความสนใจต่างๆได้มุ่งเน้นไปที่การทำงานของภูมิคุ้มกันของถุง endolymphatic; และพบว่าโรคเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันอาจนำไปสู่การเกิดโรคมีเนียร์ ประกอบกับการติดเชื้อไวรัสของหูชั้นใน การบาดเจ็บที่ศีรษะ ความบกพร่องทางพันธุกรรมและโรคภูมิแพ้

สาเหตุที่เป็นไปได้: จุลินทรีย์

ในการศึกษาหนึ่งที่ใช้ผู้ป่วยโรคมีเนียร์เพื่อการตรวจไวรัส HSV-1 และไวรัส HSV-2 : HSV-1 เป็นไวรัสที่พบบ่อยมากและทำให้เกิดหวัด
:HSV-2 เป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ พบว่า 20 จาก 21 ผู้ป่วยมี การสร้างภูมิต้านทานต่อ ไวรัสHSV-1
ในขณะที่โรคมีเนียร์อาจจะเกิดจากเชื้อไวรัสแต่หลักฐานยังไม่เพียงพอว่าโดยทั่วไปมันเกิดขึ้นจากไวรัส

สิ่งอื่น ๆ ที่ควรหลีกเลี่ยง

โรคมีเนียร์อาจจะส่งผลรุนแรงจากการไหลเวียนของโลหิตที่ไม่ดี คาเฟอีนและนิโคตินเป็นที่รู้จักกันดีว่าจะทำให้เกิดปัญหาการไหลเวียน เบาหวานชนิดที่ 1 และเบาหวานชนิดที่ 2 ซึ่งทำให้เลือดข้นก็ก่อให้เกิดปัญหาการไหลเวียนเช่นกัน

การรักษา

นี่คือบางทางเลือกในการรักษาที่อ้างว่ารักษาโรคมีเนียร์ได้:

แมงกานีส 50 มิลลิกรัมต่อวัน
โครเมี่ยมพิโคลิเนตช่วยในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด
แมกนีเซียม 200 มิลลิกรัมต่อวัน
แคลเซียม ที่สมดุลกับแม็กนีเซียม
Vinpocetine
เอนไซม์ไลเปส (เป็นที่รู้จักกันดีว่าโรคมีเนียร์เกิดจากการขาดเอนไซม์นี้)
ไนอาซิน - วิตามิน B3 (เพิ่มการไหลเวียน)

พริกป่น (เพิ่มการไหลเวียน)
กำมะถัน ในธรรมชาติ พบในอาหารพวกโปรตีน เช่น เนื้อไม่ติดมัน กุ้ง หอย ปู ปลา ถั่ว ตับ น้ำมันปลา ข้าวกล้อง กระเทียม กะหล่ำปลี(เพิ่มการไหลเวียน)
แปะก๊วย (เพิ่มการไหลเวียน)
Coenzyme Q10 (CoQ10) (เพิ่มการไหลเวียน)
Alpha Lipoic Acid (Lipoic Acid) (สำหรับอาการหูดับ)กรดอัลฟ่าไลโปอิคพบได้ในอาหารบางชนิดเช่นเนื้อวัวไม่ติดมันหรืออวัยวะต่าง ๆ เช่น ตับ, หัวใจ และไต ผักขม บล็อกโคลี่และมันฝรั่ง
วิตามินซีร่วมกับไบโอฟลาโวนอยด์ (ทำให้หลอดเลือดแดงมีพลั๊คน้อยลง)
วิตามิน B วิตามินบี 12

และในโรคนี้ ไม่ควรรักษาเกิน 1 เดือนด้วยยา เพราะจะเป็นการเพิ่มการเปลี่ยนแปลงของสารในหูชั้นใน และตามประสบการณ์ของผม แพทย์มักจ่ายยาขับปัสสาวะเสมอซึ่งส่งผลให้เกิดอาการไตวายเฉียบพลันมานักต่อนัก

ด้วยรักและห่วงใยจากใจจริง

สวัสดี

ขอบคุณหนังสือดี ๆ บนโลกใบนี้

น้ำในหูไม่เท่ากัน, บ้านหมุน, santi manadee, สันติ มานะดี