ภูมิแพ้อาหาร (Food allergy)

8 ปีที่ผ่านมา

โดย เจ้าของร้าน

รายการหมอนอกกะลา

ตอน ภูมิแพ้อาหาร (Food allergy)

ไม่อยากเขียนเลยสำหรับบทความนี้ แต่ผมต้องคอยรักษาเด็กที่ได้รับยามานาน ๆ จนร่างกายพังทั้งระบบอยู่บ่อย ๆ ก็ให้นึกสงสารเป็นอย่างมาก เอาล่ะ จะเขียนให้เข้าใจง่ายที่สุด ..ตามมา!!!

....ว่ากันตามจริงแล้ว จะเรียกแพ้ไม่ได้นะครับ นี่คือการชนะ!!!

ชนะในที่นี้หมายถึง เมื่อร่างกายย่อยอาหารชนิดใดชนิดหนึ่งให้เป็นโมเลกุลที่เล็กมากพอไม่ได้แล้วโมเลกุลเหล่านั้นผ่านเข้าสู่กระแสเลือดจากผนังลำไส้ที่ยังไม่แน่นพอหรือมีการรั่ว ร่างกายจะคิดว่ามันเป็น”ผู้รุกราน”ระบบภูมิต้านทานเลยทำงานโดยการขับออกสิ่งเหล่านี้จากร่างกาย ซึ่งแสดงออกมาในรูป ผด ผื่น ต่าง ๆ

มนุษย์งี่เง่า ก็คิดว่าเป็นการแพ้ เลยไปหายามากิน หาสเตียรอยด์มาทาและแน่นอนว่า..มันจะดีขั้นสักระยะหนึ่ง แต่นั่นเป็นการสกัดกั้นเส้นทางการขับออกที่ร่างกายเลือกแล้วว่า เร็วที่สุด ดีที่สุด และปลอดภัยที่สุดสำหรับร่างกาย เคยลองสังเกตกันมั๊ยว่า เมื่อเกิดการเอาชนะในครั้งต่อไปอาการจะหนักกว่าเดิมและเปลี่ยนตำแหน่งการขับออก เพราะเส้นทางเดิมถูกปิดกั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว คราวนี้เด็กที่ชนะบ่อย ๆ ทาสเรียรอยด์บ่อยๆก็ได้ลายไปทั้งตัว

มาว่ากันที่ความจริงของร่างกาย ..

การย่อยอาหารทุกชนิดในระบบการย่อย ต้องใช้เอ็นไซม์ที่แตกต่างกันไปในแต่ละชนิดของอาหาร ใครที่เป็นภูมิแพ้อาหารก็หมายความว่า ไม่มีเอ็นไซม์ในการย่อยอาหารนั้น ๆ หรือมีแต่น้อยเกินไป

เมื่อใคร่ครวญได้ดังนี้..คำถามที่ตามมาก็คือ

ยาที่กินกันมีเอ็นไซม์หรือไม่
ยาที่กินกันมีผลข้างเคียงหรือไม่
ยาที่กินกันเป็นสารเคมีหรือไม่

การแก้ที่ต้นเหตุให้ถูกต้องจึงควรจะเป็นการใช้เอ็นไซม์จากภายนอกเพื่อให้ร่างกายสร้างเลียนแบบ

อย่าลืมนะว่า...ร่างกายมีระบบการเลียนแบบ อาทิเมื่อคุณกินไขมันทรานส์เข้าไป ซึ่งเซลล์ของมันไม่เหมือนกับเซลล์ของร่างกาย ก็จะมีการสร้างเลียนแบบ เมื่อเลียนแบบบ่อย ๆ มากเข้า ๆ ก็เป็นเซลล์ที่เรียกกันว่า มะเร็ง

ในทำนองเดียวกัน..เมื่อได้เอ็นไซม์ดี ๆ จากภายนอก ร่างกายก็จะสร้างเลียนแบบและเมื่อเลียนแบบได้สมบูรณ์ โรคภูมิแพ้อาหาร (Food allergy) ก็กลายเป็นเรื่อง กระจอก

แต่น่าเสียดาย ..มันมีคำอยู่คำหนึ่งที่ทำให้เอ็นไซม์ดูไร้ค่าไปสำหรับบ้านเมืองของเรา คำๆนั้นคือ “ความโลภ”โดยการเอาน้ำผลไม้มาขายแล้วเรียกว่า เอ็นไซม์ เอาสินค้าคุณภาพต่ำที่พอมีเอ็นไซม์เล็ก ๆ น้อย ๆ มาขายโดยไม่ได้สำนึกถึงผลประโยชน์ที่แท้จริงของผู้บริโภค..นี่ต่างหากที่น่าเศร้ากว่า

ด้วยรักและห่วงใยจากใจจริง

สวัสดี

ภูมิแพ้อาหาร, santi manadee, สันติ มานะดี