รายการ หมอนอกกะลา
ตอน กรณีศึกษา
ความสุขเช้านี้ของผม คือได้อ่าน สิ่งนี้
“เพราะคำแนะนำของพี่หมอ คุณแม่ที่กินยานอนหลับบวกคลายเครียดมาตลอดหลายปี ตอนนี้หลับปุ๋ย หลับมันส์แบบไม่พึ่งยานอนหลับ ตื่นเช้ามาก็สดชื่น ขอบคุณมากคร้า”
ความเดิม
“พี่หมอ แม่อายุ85แล้ว หลงๆลืมๆมาก เหมือนอัลไซเมอร์อ่อนๆเลย เรียกชื่อลูกสลับกัน มาเท่ว กทม .ก็นึกไม่รู้ว่าอยู่กทม. เก็บอะไรไว้ก็จำไม่ได้ โดยเฉพาะเงิน แกหาทั้งวัน ช่วยจัดยาเอ้ย!จัดอาหารจานด่วนให้กินหน่อย ได้โปรดดดดดดด..”
ผมเลยตอบไปว่า “ปล่อยไว้ไม่ได้นะ ท่านอาจเผาบ้าน เผาเรือน เพราะไม่นึกรู้ ว่าเป็นบ้าน”
และนี่ก็แค่ อนุมูลอิสระเยอะไปหน่อย การย่อยตก และ พลังงานไม่พอเลี้ยงสมองครับ
ก็จัดอาหารแก้.. ก็จบ... ไม่ยากใช่ไหมครับ เพราะร่างกายต้องการสารอาหารในการซ่อมแซมทุกส่วนของร่างกาย ซึ่ง สารเคมีอย่างยา ไม่เคยมี
แล้วห้ามถามนะ ว่า ผมให้กินอะไร เพราะ แต่ละคนไม่เหมือนกันจึงไม่มีสูตรสำเร็จหรอก ณ จะบอกให้
สวัสดี